برای نان و صلح
و. ا. لنین
و.ا. لنین ١۶ دسامبر ١٩١٧
«انقلاب سوسیالیستی که در روسیه شروع شده است، تنها آغازیست بر انقلاب سوسیالیستی جهانی»
اکنون دو مسأله بر تمام مسایل سیاسی، اولویت دارند: مسأله نان و مسأله صلح. جنگ امپریالیستی، جنگ بین بزرگ‌ترین و متمول‌ترین بنگاه‌های مالی -بریتانیا و آلمان-، برای تسلط بر جهان، تقسیم غنایم جنگی و غارت ملت‌های ضعیف و کوچک برپا شده است؛ این جنگ جنایتکارانه و هولناک، تمام کشورها را نابود، مردم را فرسوده و بشریت را با دو گزینه مواجه ساخته است: یا تمامی تمدن را قربانی کنند و نابود شوند یا یوغ سرمایه‌داری را به روشی انقلابی به‌دور اندازند و از سیطره بورژوازی، رهایی یافته، به سوسیالیسم و صلح پایدار دست یابند.
اگر سوسیالیسم پیروز نشود، صلح بین دولت‌های سرمایه‌داری، آتش‌بسی موقتی، میان‌دوره و زمانی برای آماده‌سازی برای سلاخی مجدد مردم خواهد بود. صلح و نان، خواسته‌های اساسی کارگران و استثمارشدگان است. جنگ، این خواسته‌ها را بسیار فوری کرده است. جنگ برای بیش‌تر کشورهای متمدن و آن‌هایی که از نظر فرهنگی بسیار پیشرفته بودند، گرسنگی به‌همراه آورد. اما از سوی دیگر، به مثابه جریان تاریخی عظیمی، رشد اجتماعی را به‌میزان بی‌سابقه‌ای سرعت بخشیده است. سرمایه‌داری به امپریالیسم یا به عبارت دیگر، به سرمایه‌داری انحصاری بدل شده بود و تحت تأثیر جنگ، به سرمایه‌داری انحصاری دولتی تبدیل شده است. ما اکنون پا به عرصه اقتصاد جهانی گذاشته‌ایم که سرآغاز بلافصل سوسیالیسم است.
لذا انقلاب سوسیالستی که در روسیه شروع شده است، تنها آغازیست بر انقلاب سوسیالیستی جهانی. صلح و نان، سرنگونی بورژوازی، التیام زخم‌های جنگ به شیوه‌های انقلابی و پیروزی کامل سوسیالیسم؛ این‌ها هدف نبرد ماست.
پتروگراد، ١۴ دسامبر ١٩١٧
ترجمه: ماریا عباسیان
|