Leon Trotski

Mijn leven


Geschreven: 1929
Bron: Querido, Amsterdam, 1930
Vertaling: E. Brouwer
Deze versie: Spelling, taal, punctuatie en (soms) zinsbouw aangepast
Transcriptie/PDF/HTML: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive, juli 2006


Dank aan Thomas Weyts voor het beschikbaar stellen van het boek

— Een kort fragment als introductie —

“... Ik wil niet loochenen dat mijn leven niet geheel geregeld verliep. De oorzaken daarvan moeten veeleer gezocht in de tijdsomstandigheden dan in mijzelf. Stellig waren ook bepaalde persoonlijke eigenschappen om het goede of slechte werk te volbrengen, dat ik geleverd heb. Onder andere tijdsomstandigheden zouden deze persoonlijke eigenschappen rustig hebben kunnen sluimeren, zoals talloze menselijke hartstochten en neigingen blijven sluimeren, waarnaar onder bepaalde sociale verhoudingen geen vraag is. Daarvoor in de plaats waren allicht andere eigenschappen aan de dag gekomen, die nu verdrongen of onderdrukt zijn. Boven het subjectieve verheft zich het objectieve en dat in laatste instantie.

Mijn bewuste en actieve werkzaamheid, die ongeveer op de leeftijd van zeventien à achttien jaar begon, was één doorlopende strijd voor bepaalde ideeën. In mijn persoonlijk leven waren geen gebeurtenissen, die op zichzelf publieke opmerkzaamheid verdienen. Alle enigszins buitengewone gebeurtenissen in mijn verleden zijn met de revolutionaire strijd verbonden en hebben daardoor betekenis gekregen. Slechts deze omstandigheid kan het verschijnen van mijn autobiografie billijken.

Daaruit ontstaan echter ook de moeilijkheden voor de schrijver. De feiten van het persoonlijke leven zijn zo nauw verbonden met het weefsel van historische gebeurtenissen, dat men het een van het ander niet kan scheiden. En toch beeldt dit boek geen historisch onderzoek uit. De gebeurtenissen zijn niet gekozen uit een oogpunt van objectieve betekenis, maar gezien op welke wijze zij met feiten uit het persoonlijke leven verbonden zijn. Het is daarom niet te verwonderen dat in de karakterisering van enkele gebeurtenissen en die van gehele historische etappen de verhouding ontbreekt, die men zou mogen eisen indien het boek een historisch werk ware. De scheidingslijn tussen de autobiografie en de geschiedenis van de revolutie moet men empirisch vinden. Zonder de levensbeschrijving te maken tot een historisch onderzoek is het toch nodig de lezer een steunpunt te geven in de feiten van de historische ontwikkeling. Ik ging daarbij uit van de veronderstelling dat de lezer de hoofdlijnen van de grote gebeurtenissen kent en dat zijn geheugen slechts een korte verwijzing naar historische feiten en hun gevolgen nodig heeft...”

Lees verder het boek als een pdf-bestand. Je kan het zo lezen, of opslaan (2,9Mb groot) — klik dan met de rechtermuisknop en kies voor ‘opslaan als ...’
Mijn leven