سخنرانی لنین در اولین کنگرۀ سراسری زنان کارگرو. ا. لنین (رفیق لنین با شور و شوق از سوی نمایندگان مورد استقبال قرار گرفت.) رفقا، از يک لحاظ این کنگرۀ بخش زنان ارتش کارگران اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا که یکی از سخت‌ترین چیزها در هر کشوری به حرکت درآوردن زنان بوده است. به یک معنای مُعین از اهمیت ویژه ای برخوردار است. انقلابی سوسیالیستی نمی تواند به وقوع بپيوندد، مگر اینکه زنان، در تعداد بسیار زیادی از زنان کارگر در آن نقش بزرگی ایفا کنند. در همۀ کشورهای متمدن، حتی در پیشرفته‌ترین آنها، زنان درواقع چيزی بیش از بردگان خانگی نیستند. زنان در هیچ دولت سرمایه‌داری از برابری کامل برخوردار نیستند، حتی در آزادترین جمهوری‌ها. یکی از تکاليف اصلی جمهوری شوروی لغو تمامی محدودیت‌های حقوق زنان است. حکومت شوروی کاملاً همۀ قوانین موانع رسیدگی به درخواست طلاق را لغو کرده است، که یکسره منبع تخریب، سرکوب و تحقیر بورژوایی هستند. به زودی یک سال از زمانی که قانون آزادی کامل طلاق گذرانده شد، خواهد گذشت. ما حکم لغو همۀ تمایزات بین فرزندان مشروع و نامشروع و از بین بردن محدودیت‌های سیاسی را نیز تصویب کرده‌‌ایم. در هیچ جای دیگر جهان برابری و آزادی زنان کارگر به طور کامل برقرار نشده است. ما می‌دانیم که این زن طبقه کارگر است که باید کلّ فشارهای قوانين منسوخ را تحمل کند. برای اولین بار در تاریخ، قانون ما هر آنچه که حقوق زنان را پایمال می‌کرد را حذف کرده است. اما مسئلۀ مهم قانون نیست. در شهرها و مناطق صنعتی این قانون آزادی کامل ازدواج به خوبی عمل می‌کند، اما در روستاها در بسياری از موارد بی اثر است. در آنجا ازدواج مذهبی هنوز غالب است. این به خاطر نفوذ کشیشان است، شـَری که مبارزه با آن سخت تر از مبارزه با قانون قديمی است. ما باید در مبارزه با تعصبات مذهبی بسیار مراقب باشیم؛ برخی از افراد در این مبارزه با به خشم درآوردن احساسات مذهبی باعث آسیب فراوانی می‌شوند. ما باید از تبلیغات و آموزش استفاده کنیم. با مته روی خشخاش گذاشتن در اين مبارزه ممکن است ما تنها ناخشنودی عمومی را تحریک کنيم؛ چنين روش‌های مبارزاتی تمایل به تفرقۀ بر اساس مذهب را در بين مردم تداوم می دهند، درحالی‌که قدرت ما در وحدت نهفته است. عمیق‌ترین منبع تعصب مذهبی فقر و جهل است؛ و آن شـَری است که ما باید بر عليه آن مبارزه کنیم. وضعیت زنان تا کنون با وضعیت يک برده مقایسه شده است؛ زنان به خانه گره خورده اند، و تنها سوسیالیسم می‌تواند آنها را از آن وضعیت نجات دهد. آنها تنها در صورتی به‌طور کامل آزاد خواهند شد که ما کشاورزیِ فردیِ مقیاس کوچک را به کشاورزی اشتراکی و کار جمعی بر زمین تغییر دهیم. و این یک وظيفۀ دشواری است. ولی حالا که «کمیته‌های دهقانان فقیر» تشکیل‌شده اند، وقت آن رسیده است که انقلاب سوسیالیستی تحکيم و تقویت شود. فقیرترین بخش جمعیت روستایی تنها تازه شروع به سازماندهی کرده است، و سوسیالیسم دارد در این سازمان های دهقانان فقیر پایه ای قوی بدست می آورد. درگذشته، اغلب ابتدا شهرها انقلابی شدند و سپس روستاها. اما انقلاب حاضر متکی به روستاها است و اهمیت و قدرتش در آن نهفته است. تجربۀ همۀ جنبش‌های رهايی بخش نشان داده است که موفقیت یک انقلاب بستگی به میزان مشارکت زنان در آن دارد. حکومت شوروی هر آنچه در توان دارد برای توانمند کردن زنان در انجام کار سوسیالیستی پرولتری مستقل به کار می گیرد. حکومت شوروی در موقعیت دشواری قرار دارد، زیرا امپریالیست های همۀ کشورها از روسیه شوروی متنفرند و دارند و در حال آماده شدن برای جنگ با آن هستند، چون که انقلاب ما آتش انقلاب را در تعدادی از کشورها برافروخته است و گام‌های قاطعانه‌ای به سوی سوسیالیسم برداشته است. آنها که در صدد از بین بردن روسيۀ انقلابی هستند، به این دلیل است که زمین زیر پاهایشان در حال آتش گرفتن است. شما می‌دانید که چگونه جنبش انقلابی در آلمان گسترش می‌یابد. در دانمارک کارگران در حال مبارزه با حکومت خود هستند. در سوئیس و هلند جنبش انقلابی دارد قویتر می‌شود. جنبش انقلابی در این کشورهای کوچک به خودی خود هیچ اهمیتی ندارد، اما از آن روی دارای اهمیت ویژه‌ای است که چون هیچ جنگی در این کشورها وجود نداشته و آنها دارای "مشروط ترين" نظام دموکراتیک هستند. اگر کشورهایی مانند اینها نیز برخيزند، به ما این اطمینان را می‌دهد که جنبش انقلابی در سراسر جهان در حال تقويت است. تا کنون هيچ جمهوری دیگری قادر به رهایی زنان نبوده است. حکومت شوروی به آنان کمک می‌کند. هدف ما شکست ناپذیر است، چراکه طبقۀ کارگرِ شکست ناپذیر در همۀ کشورها در حال خيزش است. این جنبش نشانگر گسترش این انقلابِ سوسیالیستیِ شکست ناپذیر است. (تشویق طولانی. همه سرود انترناسیونال را خواندند.) ۱۹ نوامبر ۱۹۱۸ این سخنرانی در تاریخ ۲٠ نوامبر ۱۹۱۸ در شمارۀ ۲۵۳ «ایزوستيا» منتشر شد. (مجموعه آثار لنین، انتشارات پروگرس، مسکو، جلد ۲۸، سال ۱۹۸۱، صفحات ۱۸۲-۱۸٠). |