Oorlogseconomie
In normale omstandigheden kunnen niet alle geaccumuleerde kapitalen waardevol geïnvesteerd worden in de kapitalistische maatschappij. Daarom streeft deze naar zgn. “vervangingsmarkten”. Deze dragen in feite niets bij tot de vernieuwing van de verbruikte arbeidskracht en arbeidsmiddelen, en zijn sociaal nutteloos, ja schadelijk. Bij “normale” productie (van verbruiks- en productiegoederen) wordt voor de vervanging van de verbruikte arbeidskracht e.d. gezorgd; bij deze vervangingseconomie wordt de voorkeur gegeven aan goederen die sociaal waardeloos zijn, of die tot doel hebben bestaande goederen te vernietigen. De productie bereikt aldus geen verzadigingspunt! Het duidelijkste voorbeeld hiervan is de oorlogseconomie, waarbij wij ook voor een zeer groot gedeelte de ruimtevaart mogen rekenen. Dankzij allerlei nationalistische, militaire en politiekneurotische manoeuvres slikt het grootste aantal mensen dergelijke zinloze bewapenings- en ruimtevaartwedloop. Hierdoor echter
- zijn een productie en industrie ontstaan die uitsluitend vernietigingsdoeleinden nastreven;
- worden een massa arbeidskrachten en -goederen onttrokken aan de productie van nuttige goederen;
- leven de zware industrie en elektronische nijverheid grotendeels van militaire opdrachten;
- is de staat de belangrijkste opdrachtgever geworden van deze industrie, zodat de banden tussen kapitalisme en staat nog verstevigd zijn (- de industrie waarborgt werkgelegenheid, de staat garandeert afzet en hoge winsten - zie ook staatsmonopolie, – kapitalisme).Elke frank die de Staat voor oorlogseconomische doeleinden uitgeeft, onttrekt hij aan zijn sociaal budget (gezondheidszorgen, onderwijs, pensioenen).
MWBEL